Czy już wspominałam, że wróciłam do szycia torebek? Stało się to dość spontanicznie i nie wiedząc kiedy w domu zgromadziłam sporo kawałków sztucznego zamszu, ekoskóry i z kilogram metalowych elementów :-).

Kiedy jakiś czas temu wybrałam się na zakupy w poszukiwaniu nowych, nieodkrytych dotąd sklepów z tkaninami, natknęłam się na resztki obiciowych materiałów typu alkantara. Od razu spodobał mi się krwisty czerwony, ale oczarowana rozmaitością asortymentu szukalam dalej. Wówczas w oczy rzucił mi się zestaw tkanin – zieleń i fiolet leżały razem spokojnie i aż prosiły się by coś z nich uszyć. Zbliżały się urodziny mojej Siostry, a że ostatnio ciągle powtarza, że te kolory to duet idealny, nie wahałam sie ani chwili i kupiłam oba skrawki. Tak powstała pierwsza torebka na prezent.

Projektowałam ją w tajemnicy i szyłam w ukryciu, by Siostra nie dostrzegła choć skrawka tych tkanin. Dzięki tej konspiracji po odpakowaniu prezentu ujrzałam minę pt.: „Ty to sama uszyłaś? W moich kolorach???” Wierzcie mi – BEZCENNE! ;-)

Jak tytuł posta wskazuje po uszyciu tej torebki „przesiadłam się” na nową maszynę do szycia – Janome 525S. Obie maszyny poradziły sobie z grubszymi tkaninami, ale po szyciu pierwszej z torebek zrozumiałam, że nie wszystko można łączyć nićmi. Zwróciłam się więc o pomoc do kaletnika przy nabijaniu nitów.

Ten oto drugi model jest ulepszoną wersją urodzinowej torebki. I jest mój :-)

Tym razem postawiłam na połączenie jasno brązowej ekoskóry i tego samego fioletowego ekozamszu. Obie torebki mają taką samą kraciastą podszewkę i maleńką kieszonkę. To typowo siostrzane torby :-)

—————-

A wracając do tematu szycia na moim nowym sprzęcie, zaczęłam wypróbowywać jego możliwości na wykrojach z Burdy. Pierwsza poszła na warsztat bluza jako prezent na Dzień Matki. Oj, ile ja się namęczyłam z kieszeniami! Ale czego się nie robi dla Mamy ;-)

Więcej o maszynie napiszę jak lepiej ją wypróbuję :-) ale już mogę napisać, że to był bardzo dobry wybór. Pozdrawiam!